Natuurlijk waren er de boeren. Sommige leken zo uit een reclame voor Paturain te zijn gestapt. Maar ook hun broers en zussen, dochters, kleinkinderen, achterkleinkinderen, neven en nichten waren er. Kortom, iedereen was er. En iedereen kende elkaar. We werden hartelijk ontvangen door de eigenaar van ons huis. Hij bestelde een biertje voor ons bij de biertent. Ondertussen vertelde hij honderduit over ‘zijn’ dorp, waar hij was geboren en getogen. Op de achtergrond speelde de coverband zich alvast in. Wat waren ze goed! Maar dat was niet de enige verrassing.
Te beginnen met het dienblad vol met lokale lekkernijen dat we kregen uitgereikt. Op de lange tafels stonden plastic kannen met wijn, die voortdurend werden bijgeschonken. Families en vrienden schoven bij elkaar aan. Ze aten, en praatten alsof ze elkaar in jaren niet hadden gesproken. En proostten. Nog maar eens een keer. Ook wij schoven aan, op een uit willekeur gekozen plaats aan een van de lange tafels. Ook wij aten en praatten over van alles en nog wat. En proostten. Nog maar eens een keer. Aan het eind van de avond hadden we er drie vrienden ‘from downunder’ bij. Het was een prachtige avond geworden: gezellig, great, magnifique!
