Vandaag werd de doos bezorgd. Een witte met in opvallende oranje letters ‘Zalando’ erop. Ik opende de doos en het waren de juiste pumps, in de juiste kleur en maat. Dat was in ieder geval een goed begin. Ik trok eerst de linker aan. Die zat goed. Dan de ander nog. Hé, die leek wel een maat te groot! Had ik niet nog ergens een paar zooltjes liggen? Helaas, ook met de zooltjes bleef mijn rechter hiel uit de schoen glippen.
Ik bekeek de eigenwijze schoen even van dichtbij. En zag dat die een vlekje op de neus had. En ook dat de kleur aan de zijkant iets was uitgelopen. Kortom, het leek er verdacht veel op dat deze schoenen al waren gedragen. Misschien wel tijdens een bruiloft. Of een eerste date. Waarna de eigenaresse haar aankoop weer had teruggestuurd en haar geld retour had gekregen. Heb je toch een dag of avond de blits gemaakt. Met je mooie, gratis pumps.
Ik deed de schoenen terug in de doos en besloot die meteen op het postkantoor af te geven. Toen ik aan de beurt was, zag ik nog net dat de baliemedewerkster een doos van Zalando bij de pakketten legde. Van het meisje dat voor mij was dus. ‘Ik heb er ook één!’, zei ik. De vrouw moest een beetje lachen. Ze voerde iets in op haar computer en een paar seconden later stond ik buiten. Eenmaal op de fiets moest ik nog even denken aan het meisje. Wie weet, dacht ik, koop ik binnenkort toch weer schoenen bij Zalando. Best kans dat ze daarnet in die andere doos zaten.
